Evrensel düzeydeki küresel politikalar ve yeni dünya politikaları büyük oluşumlarla şekillenirken, ulus devletler de bu hareketten ister istemez etkileniyor. Bu bakımdan ülkemizde “stratejik vizyon” tartışmaları önemli bir “gündem” oluşturdu. Gündemi izleyen devlet kurumları, siyasi partiler, düşünce kulüpleri, vakıflar ve sivil toplum örgütleri, sendikalar “Araştırma-Geliştirme” ye önem vermeye başladılar. Çünkü “Bilgi, doğru bilgi ve strateji” ülkenin hayat kaynağıdır.

Kurgularla, duygularla, okumadan incelemeden yola çıkanlar gerçek politikaları göremedikleri gibi, hep yarı yolda kaldılar. Türkiye’nin sorunlarını çözemediler, “Akıllı bir milliyetçiliği” geliştiremediler. Gençlerimize iyi örnek olamadılar. Ulusal bir bakış açısını davranışa dönüştüremediler. Ümit veremediler. Kendileri yeni dünyayı algılayamadıkları gibi, gençlerin de yeni dünyaya Türkiye gözlüğü ile bakmasına fırsat vermediler. Yazdıklarını, konuştuklarını kendilerini ön plana koyarak ve yönlendirerek açıklamaya çalıştılar. Böylece gençlerimizin objektif düşünce ufuklarını daraltarak onların çağdaş açılıma sahip olmalarını engellediler.

Toplumsal olaylar, güvensizlik, yolsuzluk, adaletsizlik uygulamaları toplumda “güven kültürü”nün oluşmasına fırsat vermedi. Türkiye temsili demokrasi seviyesine bile ulaşamadı.”Demokratikleşme kültürüne” sahip olamadık. Siyasi partilerin çoğu da görevini tam olarak yapamadı. Ülke sorunlarını çözmek isteyen ve çalışkan ruhlu olan siyasetçiler, bürokratlar iyi değerlendirilmedi.

“Ulusal ve Küresel Açılımlar” adlı eserimizdeki makalelerimizi yazarken, yukarıdaki sorunları çözmeye yönelik bir strateji izledik. Okuyucularımızın düşünce ufkunda yalnız “olumsuz bir bakış” değil,”olumlu bir bakış” kazandırmayı ve “objektif bakış açısı” ile sorunlara yaklaşmayı sergilemeye çalıştık.

Demokrasi ve İnsan Hakları’nın önemini, Küreselleşme sürecini, Ulusal Politikaları, Dış Politika ve Uluslar arası İlişkileri, Balkanlarda, Ortadoğu’da ve Kafkaslardaki gelişmeleri, Çağdaş siyaset ve yönetişimin nasıl olması gerektiğini, Avrupa Birliği ile Türkiye ilişkilerini, kültürel kimliğin ve kültürel stratejinin etkinliğini araştırarak, bilgi birikimimiz ve deneyimlerimiz ışığında objektiflik anlayışıyla sunmaya çalıştık. Özellikle “beyin fırtınası” yaparak, ilgililerin konuları tartışmasına ve çözüm arayışlarına yardımcı olmak istedik.