Kışı uzun süren yörelerde, havalar ısınmaya başlayıp da kalın kar tabakaları kalkınca, yeryüzü büyük bir süratle yeşerir.. Güneşe ve havaya hasret kalmış olan bitkiler, köklerinden fışkırırlar, filizlenirler, yönlerini güneşe dönerek, adeta gözle görülebilecek bir hızla boylarını göstermeye başlarlar.. Yapraklar, dallar, çiçekler büyük bir telaş içindedirler.. Bu yeşil telaşın sebebi, yitirilen zamanı telâfi etmek, kısa yaz günlerini dolu dolu değerlendirmek çabasıdır sanki... Günebakanları bilirsiniz, yüzleri hep güneşe dönük, boyunları güneş yönünde eğiktir! 70 yıllık Rus baskısından kurtulan, bağımsızlıklarına yeniden kavuşarak, kişiliklerine sahip çıkan Asya Türk Devletleri´nin 1991´in son aylarındaki hareketliliğini, günebakanlara benzetirim ben..