2002 Milletvekili Genel Seçimi’nde, ülkede yaşanan ekonomik, toplumsal ve siyasal koşullar ile yüksek barajlarla örülü seçim sistemi sonucunda TBMM’ye iki parti girebildi. AKP tüm seçmenlerin %26’sının oyunu ve milletvekilliklerinin % 66’sını alarak iktidara geldi. CHP ise seçmenlerin % 15’inin oyunu ve milletvekilliklerinin % 32’sini elde ederek ana muhalefet partisi oldu.

Bu seçimlerde parti yandaşlıkları yeniden yapılandı; merkez sağ diye bilinen partiler gerilerken, merkez sol da eğilim olarak bu düşüşten nasibini aldı ve seçimi toplumun dini duyarlılığa sahip kesimini temsil eden parti kazandı. Seçmen davranışında görülen bu kırılma, 2002 seçimlerinin genel niteliğini de belirlemektedir. Ancak bu kırılma siyasal tarihimizde bir ilk değildir. Dr. Ali Eşref Turan bu kitabında 2002’deki bu olguyu incelerken, Türkiye’de 1950’den beri seçimlerde meydana gelen kırılmaların hangi sosyo-politik ortamlarda ortaya çıktığını irdeliyor.

Turan, değişimlerle ilgili soruların cevaplarını ararken, çözümleme birimi birey olan değişkenleri de ele alarak konuya niceliksel ve niteliksel araştırmaların ışığında bakıyor. Yazar bunu yaparken Türkiye’de demokrasinin askeri müdahelelerle kesintiye uğramasının yarattığı sonuçlarla bunun seçmen davranışına yansımalarına da değiniyor.

Ali Eşref Turan’ın bu eseri ülkemizdeki genel seçimler üzerine sağlam verileri, değerlendirmeleri ve çözümlemeleri içeren temel bir başvuru kaynağıdır.