Uzun bir geçmişi bulunan, fakat ne zaman, hangi koşullarda ve ne türden dürtülerle ortaya çıktığı yeterince bilinmeyen modern Türk şiiri, aslında 19. yüzyılda başlayan büyük bir dönüşümün uzantısıydı. O niteliğiyle modern Türk şiiri 1980`lere gelinceye kadar önemli dönüşümler geçirmişti.
Hasan Bülent Kahraman bu kitabında, çok konuşulduğu halde düşünsel boyutları ve kuramsal bağlamı konusunda yeterli çalışmanın hemen hemen hiç yapılmadığı bir alana, modern Türk şiirinin kökenlerine eğiliyor. Yazar, kitabın ilk bölümünde, Nazım Hikmet`in büyük ve yırtıcı hamlesiyle başlattığı büyük çıkışın zaman içinde uğradığı evreleri ve o gelişmeliri hazırlayan zihinsel açılımları irdeliyor. Bu bağlamda, modern Türk şiirinin hem modern Avrupa şirinden doğrudan etkilenmiş bir yapı olduğunu ayrıntılarıyla gösteriyor, hem de bu şiirin Türkiye`deki modern düşüncenin oluşumuna dönük doğrudan katkılarını irdeliyor. Burada ilginç olan, edebiyat kuramımızın üzerine hiç eğilmediği `modern` ve `modernizm` kavramlarının kuramsal yanlarıyla ele alınması.
Kitabın ikinci bölümü ise yazınbilimsel yazılardan oluşuyor. Yazar, şiir kavramını gene kuramsal ve düşünsel yanlarıyla ele alarak, onun soyut düzeyde farklı somut pratikler içinde de ne ifade ettiğini irdeliyor. Şiirle dil, dille iktidar, şiirle bilinç ilişkisini gözden geçiriyor. Türk Şiiri, Modernizm, Şiir, sadece modern Türk şiirinin sorunsallarını anlamak için değil, modern Türk düşüncesini anlamak için de okunması zorunlu olan bir yapıt.