Arthur´un Sarayı´ndan alınma bir aşk romanı olan şövalye Lanzelot ile kraliçe Ginevra´nın hikayesini tekrar tekrar okurdum. Lanzelot´un ilanı aşklarını duymaya doyamazdım. Ve yastığıma sarılırdım, büyümenin, beni çiyin gülü, bulutun akşam göğünü, dalganın kıyıyı sevdiği gibi sevecek bir erkekle karşılaşmanın hayalini kurardım. İhtirasla tekrar tekrar aynı soruyu soracağım erkeğin hayalini: Söyle bana, beni ne kadar seviyorsun. Ve o usanmaz bir şevkle bana cevap verecektir: ´Seni tatlı şarabın akik kadehi sevdiği gibi seviyorum kraliçem.´ Evet, kendinden emin ve gururla soracaktım o soruyu. Bir kraliçe gibi! Ginevra gibi!
Ve nihayet o zaman geldiğinde bir dilenci gibi sordum aynı soruyu.