18. Asırdan itibaren, Rusya ve Avusturya-Macaristan İmparatorluğu, Osmanlı Devleti`ni parçalamaya ve Onun Hristiyan tebasını isyana teşvik etmeye başlamışlardır. Bir süre sonra bu devletlere, İngiltere ve Fransa da katılmıştır. Avrupa`nın güçlü devletleri -20. Yüzyılın başlarına kadar- aralarındaki rekabetten dolayı biraraya gelerek Osmanlı Devleti`ni paylaşamamışlardır. Bu yüzden Hristiyan azınlığı kışkırtmaya ve kendi amaçları doğrultusunda yönlendirmeye çalışmışlardır. Bunu yaparken de, bazen dini duyguları, bazen de milli duyguları sömürme yolunu seçmişlerdir. İşte bu azınlıklardan birisi de yıllarca Osmanlı Devleti`nin içerisinde huzurlu bir şekilde yaşamış olan Ermenilerdi.

İşte Nikerled Krayblis`in kaleme aldığı ve Habil Adem tarafından 1332/1916`da Rusya`nın Şark Siyaseti ve Vilayât-ı Şarkiye Meselesi adıyla Osmanlıcaya çevrilen kitapta, yapılan çalışmaların yanında, Ermeni meselesinin izlediği politika anlatılmaktadır.
(Önsöz`den)