İzel Rozental'ın karikatürünü Türk karikatür geleneğinden ayıran başka bir özellik ise çizgi dilinde görülüyor. İlk bakışta savruk ve özensiz gibi görünen bir çizgi bu. Ne var ki bu özensiz görünüm, çizginin karikatürün sözünün önüne geçen bir gerçeklik düzlemi oluşturmak istememesinden kaynaklanıyor. 'Gözlem ve mizah' esas yapı kurucu öge, çizgi ise bir araç, ama amaç değil. Rozental'ın karikatürünün çoğul ve değişken bir anlatımı yeğlemesi ve üslupçuluğun dar boğazında takılı kalmaması da bu yaklaşımın bir sonucu. 'Üslup' olarak ortaya çıkan, ama sonuçta mizahın / karikatürün önünü tıkayan kemikleşmeyi de yadsıyan bir karikatür bu...