Yaşlı çınar ağacı büyük şehrin uzağında güzel bir ormanda geniş dalları ile yüzlerce hayvana ev sahipliği yapıyordu. Ormanın eteklerinde kurulu köylerdeki insanlar da bazen ormana çıkar çınar ağacının karşısında şırıl şırıl akan çeşmeden su içip onun gölgesinde konaklarlardı.
Her canlı gibi çınar ağacının da bir lisanı vardı. Kendi diliyle etrafındakilerle konuşur, dertleşir, suyun söylediği şarkıları dinler, rüzgara yapraklarını uzatırdı. Ormandaki komşuları, üzerine yuva yapan kuşlar, dallarında yaşayan sincap ailesi, gövdesindeki karıncaları, yapraklarındaki minik böcekler, kelebekler..herkes ama herkes çınar ağacını çok severdi. Bir de ona isim vermişlerdi dostları Çınar Ana diyorlardı...