Engizisyon kelimesiyle ifade edilen, Orta Çağ Hristiyan dünyasına ait dinsel mahkeme, halk kitleleri arasında yayılan dinden sapmalara, Hristiyanlık´tan dönme ve dinî esaslara başkaldırma teşebbüslerine, kısmen yahudi gruplarına özellikle de Katharcılık´a (biri İyilik, diğeri Kötülük olmak üzere iki karşıt temel ilke kabul eden Hristiyan kökenli bir Orta Çağ tarikatı) son verme isteğinden doğmuştur. Engizisyon mahkemelerinin en korkunç tarafı verdiği cezalardır. En hafif olanı olarak kabul edeceğimiz aforozdan, en ağır ceza olan ateşte yakmaya kadar birçok ceza şekli bulunmaktadır. Mahkemeler tarafından yakma kararı (auto da fe) ile ilgili temel ilkeler oluşturulmuştur. Bu uygulamaların XIX. asrın ortalarına kadar (1830) devam etmiş olması da çarpıcıdır. Elinizdeki eser, çarpık bir dinsel yapılanmanın nasıl bir şiddet aracına dönüşebildiğini hatırlatma görevini yerine getirmenin yanında, Orta Çağ siyasî, sosyal ve dinsel tarihini daha iyi kavramamıza yardımcı olacak verileri de bizlere sunmaktadır.