Eskiciii.... Yazı Dünyası'nın eskicisi mi anı yazarı?
Toplar toplar, onarır paklar ütüler katlar daha bir yeni durumda da satar...
1926 yılında bir kızın doğuşu mutlandırır mıydı Yahudi ailesini?..
Ankara'ya yerleştiğimizde, gecenin ilerlemiş saatlerinde penceremden gemilerin İstanbul'un o eşsiz Boğazı'ndan süzülüşlerini görür gibi olurdum. Yakınlarınız da olsa başkalarını hayallerinize ortak edebilir misiniz?
2 Eylül 1939 olmalıydı. Toulouse şehrinin içinden geçen Garonne nehrinin kıyısında bir bankta tek başıma oturuyorum... Karşı duvarda kocaman bir afiş: Mobilisation Générale Genel Seferberlik...
Savaş çıkmış. Marsilya Konsolosu büyük insan: Basri Danişmend. Mayıs 1947 Truman Doktrini kabul edilmiş...

It's a gripping autobiographical book which was written in the style of a novel that involves quotations from the life stories of the author, Beki L. Behar, who was born in Istanbul in 1927, the effects of the period's historical occurences on her and short cross-sections of her family. The work which is mostly about the memories of Istanbul and Ankara, contains many topics from the World War II to the first open-aired theatre in Istanbul as well.