İnsanları insanlar öldürür, silahlar değil. Bu devirde
sözler işliyor cinayetleri, katiller değil.
Beni başrolleri yakınlaştırmak için yazılan ikinci
karakter, hikâyesini dinlemek istemediğin figüran
olarak hatırlarsın. Ama herkesin bir hikâyesi vardır.
Ve ben o sarışınım. Sen ise benden nefret
ediyorsun.
Üşürken içimi sevgi ısıtmadı benim, hep çay ya da
kahve içtim. Büyüdüm, büyüdüm...
Büyürken sıcak şeylerle ısınamadığım kışlar
geçirdim. Odamın kapısı bir gece yarısı çocuk
masallarına hiç açılmadı. Bu yüzdendir belki de,
yatağımın altındaki canavarlar her gece
kafamda cirit atardı. Anneme söyledim, babama
da... Susmayı böyle öğrendim: Saat 8'de, yemek
masasında.