Germen mitolojisinde en büyük tanrı Odin´dir! Odin. Zeus ve Marduk´a denk, savaş ve ekstase (cazibe, cezbe, şehvet) tanrısı. Erkek kültürünün karakteri olan, şiddet ve seks birbirinden ayrı düşünülemez. Bu Odin o kadar kahramanmış ki orduları tek başına yener, dağları bir fiske vuruşuyla devirir, ulu ağaçları bir dokunuşta kökünden sökermiş. Fakat bir ağaç varmış ki ne yapıp ne edip onu bir türlü yerinden sökemez, hatta kımıldatamazmış. Bu ağacın adı Canağacı imiş. Odin bütün ömrü boyunca o ağacı nasıl sökeceğinin planlarını ve provalarını yapmış. Hatta bir seferinde meyvelerinden bir tanesini kopartmaya kalkışınca gözünün biri kör olmuş, ancak, akıllanacağı yerde Odin´in hırsı daha da büyümüş. Nihayet bir gün amacına ulaşmış, Canağacı´nı sökmüş. Meğer Canağacı, Odin´in kendi canı, kendi kalbiymiş. Ve o saat, oracıkta ölmüş Odincik!

İstek ve arzularını kontrol edemeyen Odin, tamahı yüzünden iki Dünya Savaşı çıkardı.
Kolonyalizmi, emperyalizmi, ırkçılığı, faşizmi icad etti. İlerleme adına havayı, suyu, toprağı kirleterek, halen Canağacı´mızı sökmeye uğraşıyor.
Odin´in hırsını kontrol altına almanın yolu nedir? Hukuk mu, erdem mi?
(Arka Kapak)