Eflatun´un ünlü ´mağara istiaresi´.. Derdi olan herkes bilir bunu... İşte yazar bir nevi Üstad´ın düşüncelerini geliştiriyor bu eserinde. ´Hakikat´in bilgisi söz konusu olunca insanlar üç türe ayrılır:
Birinciler ´gölgeler´le yetinir. Mutludur bu insanlar; çünkü şek ve şüpheye düşecek bir farkedişleri yoktur. Yaşadıkları biriciktir çünkü; mutludurlar kendi sahici çadırlarında..
İkinciler-Tanrı sırlarını kutsasın onların -´asıllar´la hemhaldir. Gölgelerinin ikincil olduğunun farkındadırlar. onlar bilirler, bilgindirler, bilgedirler... Her daim ayıktırlar kendi ocaklarında…
Üçüncüler ise öğle vakti çıkmıştır dışarıya; ´asıl´ ile ´gölge´nin örtüştüğü, karıştığı bir anda... Bilgeleri karışıktır dolayısıyla: Biraz gölge biraz asıl... onun için kafaları karışıktır bu kişilerin… Çözüm ne? Yazar bunu öneriyor bu eserinde: “Öğle uykusuna yatmak”. Bu kitap da “kafası karışıklar için kılavuz”… Öğle uykusu kafa karışıklığını gidermez yalnızca, bir de vahşî sömürgeci sermayeciliğin üretim – tüketim fâsid dairesine çomak sokar, tüketimi düşürür –ne güzel bir duygudur bu-…