Ondokuzuncu yüzyılın ortalarına kadar şiir, Kürt edebiyatında tartışmasız en gelişmiş edebi türdü. Nesir ise bu tarihten sonra gelişmeye başladı. Ancak ilk ürünler, edebi açıdan son derece zayıf metinlerdi. Ondokuzuncu yüzyılın sonlarına doğru Kürtçe gazetelerin ortaya çıkışıyla modern Kürtçe öykünün de temelleri atılmaya başlandı. Ferhad Shakely, modern Kürt öykü sanatının tarihsel arka planını aralarken herhangi bir parça veya lehçeyle sınırlı kalmıyor, özellikle Kuzeyli okurun yabancısı olduğu, ilk kez adını duyacağı birçok öykü yazarını tanıtırken öyküleri biçim ve içerik açısından da ele alarak çeşitli sebeplerle doğrudan bu yazarların kitaplarını okuma imkanı olmayan okurun, Kürt öyküsü ve öykücüleri hakkında genel bir fikir edinmesini sağlıyor.