Beni Ishmael diye çağırabilirsiniz. Birkaç yıl önce, -ne kadar uzun bir süre olduğu önemli değil- biraz param vardı. Karada ilgimi çeken bir şey de yoktu. Bu yüzden denize açılmayı düşündüm. Böylece yolculuk yapar ve dünyanın bazı yerlerini de görebilirdim. Ben böyleyimdir. Hayat birdenbire önemini kaybettiğinde ve ölüm çekici bir hal aldığında denize çıkmayı düşününce öfkelendiğim vakit. Aslında bunun şaşılacak bir tarafı yok. Çoğunlukla bütün insanlar da denize karşı aynı duyguları taşırlar ama bundan pek haberleri de yoktur. Nereye giderseniz gidin, nerede olursanız olun, sonunda her yol denize ulaşır. Denizin bütün insanları kendisine çeken büyüleyici bir güzelliği var sanırım.

Şimdi, denize açılmak alışkanlığında olduğumu söyledim. Ama bu da bir gemiye yolcu olarak bindiğim anlamına da gelmesin. Çünkü böyle bir yolculuk için önce para gereklidir.