Başladığın yerdesin işte yeniden
Geceyle gündüzün kesiştiği
Renkle renksizliğin, tastaman böyle
Böyleydi geldiğinde dünya
Bak, devirmiş yüklerini yürek
Ses vermez artık dilediğince
Dövsün dalgalar bordasını
Çekil artık aradan ve dinle
İçin sıra ağır ağır yükselen
Bu ezgi... evet, belki...
Fakat artık önemli mi gerçekten?
İlk kitabıyla belirlediği poetik tutumunu yetkin bir manifestoyla (Karşı Poetika) çerçevelemiş bir şairdir Yalçın Sadak. Elinizdeki toplam, şairin daha önce yayımlanmış üç kitabıyla, yayımlanmamış son kitabını (Ardıl Kitap) bir araya getirmekte. Avangard deneyimlerden özgürce yararlanmakla kalmayıp, bir yandan geleneksel olanı canlandırmaya çalışan, diğer yandan da denemelere açılan bir üslup anarşistinin, üst-anlatıların sınıflandırıcı gücüne meydan okuyan direnişi; her hamlesinde özgür bir toplum talebini duyumsanır kılan ayrıksı bir duruş.
Bana bırakın seyrini yabanıl kıyılarım. Bolluğu ve göz kamaştıran ışığı kumda. Bir ünüm var, tutuşup giden, rüzgarlara adanmış yüzüm ve adımı çağıranlar karanlıkta yüreklendirenler beni