Akademisyenler, medyanın çoğunlukla duyarsız ve sorumsuz davrandığını ileri sürerken; medya da, akademisyenleri fildişi kulelerde gerçeklerden habersiz olmakla ve gerçekleştirilmesi olanaksız idealler peşinde koşmakla eleştirmektedir. Medya eleştirisi, bu nedenle karmaşık özellikteki etik sorunları çözüme kavuşturmaya yetmemektedir. Medya için önerilen etik ilkeler ve reçeteler çoğunlukla uygulanamayacak niteliktedir.

Bu durum, medyayı çevreleyen iç ve dış dinamiklerin anlaşılması için medya etiğinin soyut, uygulaması zor bir kavram olmaktan çıkarılmasını ve daha somut temeller üzerine kurulmasını zorunlu kılmaktadır.

Bu yapıtın temel amacı da, medya etiğinin soyut ve uzak bir kavram olmaktan çıkartılmasına ve böylece içselleştirilmesine katkıda bulunmaktadır.