Halk edebiyatımızın türleri içinde soyuttan uzak sevgi, yalnızca manilerimizdedir. Manilerimiz, bir tür sevgi dünyasıdır. Bu dünyada sevişenler, sevgi dışında hiçbir yasaya ve hiçbir sınıra bağlı değillerdir. Mani; uçan kuşlardan, bulutlardan, turnalardan sorulan ve bunların aracılığıyla selam gönderilen; bin yıl toprakta yatılsa da yine kendisinden umut kesilmeyen, kölesi olunan, yerine ölünülen, cevri çok, insafı yok olan, aşkına düşünce dünyalar terkedilen; tende kalan canı isteyince verilen, kavuşamayınca gözler açık gidilen ve ateşinden dağların bile yanıp tutuştuğu yar için yazılmıştır.

Manilerimiz, uzun bir araştırma ve çalışmanın ürünüdür. Yurdun çeşitli bölgelerinden büyük bir titizlikle toplanan binlerce mani taranmış, ayıklanmış ve düzenlenmiştir. Ayrıca yurtdışındaki Türklerin - özellikle Trakya ve Makedonya Türklerinin - manileri de derlenerek karşılaştırılmış ve sıralanmıştır.

Böylece adları bilinmeyen, ama yazdıkları ve söyledikleri bütün canlılığıyla bugün de yaşayan nice adsız halk ozanının en seçme manileri alfabetik sırayla okura sunulmuştur.
(Arka Kapak)