Morrissey´in Yeri´nde pencereler siyaha boyanmıştı. Patlama, camları şangırdatacak kadar yüksek ve yakındı. Sohbetleri cümlenin ortasında kesti, garsonu adımının ortasında, bir ayağı havada, omzunda bir içki tepsisiyle dondurdu. Her tarafı kaplayan gürültü dindiğinde, salonda, uzun bir dakika, kesin ve adeta saygılı bir sessizlik hakim oldu. Birisi ´Aman Tanrım´ dedi ve bir sürü insan, tutmakta olduğu nefesini bıraktı. Masamızda Bobby Ruslander sigara paketine uzandı ve ´Bombaya benziyordu´ dedi...