1981 Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Elias Canetti, yirminci yüzyılın en büyük aydınlarından biridir. Hem büyük bir romanın -Körleşme- hem de büyük bir toplumsal kuram yapıtının -Kitle ve Güç- yazarı olarak pek çok yazın türünde ustadır. Ama Canetti'nin dehası belki de en çok özyaşamöyküsünde kendini göstermektedir. Ayrı başlıklar altında toplanmış üç ciltlik özyaşamöyküsünün ilk cildi olan Kurtarılmış Dil, bu sanatçının bir genç adam olarak gelişmesini biçimlendiren olayları, kişilikleri (özellikle de Canetti'nin annesinin kişiliğini) ve entelektüel etkileri gözler önüne sermekte, böylece yazarın kişisel geçmişinin ve ondaki yaratıcılığın gelişmesinin arayışlarla dolu bir portresini oluşturmaktadır. 'Canetti, sözcüklerin taşıdığı sorumluluğu derinden hisseden biri... Bir öğreti yok, ama müthiş bir azarlama, ivedilik, acı ve korkunç bir zindelik var. Aklın tutkuların verdiği mesaj, gene tutku. 'Shakespeare'e birinin 'dur, dinlen, rahatına bak,' dediğini gözümün önüne getirmeye çabalıyorum,' diyor Canetti. Yapıtları, gerilimi, çabayı, gerçek insan olmanın ciddiliğini harikulâde bir biçimde savunuyor.' Susan Sontag