Kur’an semasının yıldızları olan âyetler, gökte intizamsız görünen yıldızların hâli gibidir. Gökteki yıldızlara üstünkörü bakan bilgisiz biri, onları dağınık zannedebilir. Fakat bir astronomi âlimi, onların dakik bir saat gibi, bir nizam içinde işlediğini görür ve bilir. Allah’ın sıfatları, isimleri ve fiillerinden bahseden âyetlerden tutun da en küçük bir görgü kuralıyla ilgili âyete kadar, Kur’an’ın tenasübü muhafazasına en büyük delil, her şeyi içine alan Kur’an naslarından ve işaretlerinden çıkan İslâmî kanun ve prensiplerde bulunan mükemmel denge ve ahenktir. İlk devirlerden itibaren İslâma düşman, Kur’an’a muhalif olanların sık sık dillerine doladıkları, zahiren bu görüntüyü veren âyetlerin Kur’an-ı Kerimde bulunmuş olması, işin aslını bilmeyenleri veya yüzeysel bakanları, “Acaba gerçekten Kur’an’da çelişkili âyetler mi var?” şüphesine düşürmüştür. Fahruddin Razi gibi, hayatı sapık cereyan mensuplarıyla mücadeleyle, onların yanlış fikirlerine cevap vermekle, Kur’an ve sünnet yolunu göstermekle geçen önemli bir müfessirin, Müşkilu’l-Kur’an’a ilişkin ne dediğini bilmek tefsir bilimi açısından önemliydi. Aynı zamanda ansiklopedik bir tefsir olan Mefatihu’l-Gayb, kendisinden önceki müfessirlerin fikirlerini bize ulaştırmada büyük rol sahibiydi. İşte bu çalışma, bu temel üzerine şekillendirildi.