Mungan´ın ikinci kitabıdır Kum Saati; onun geleneksel kültürden taşıdığı ses ve söyleyiş tarzlarını en iyi yansıtan kitaplarından biridir. Kitabın ilk şiiri de öyle:

Kasr Üzerine

Kendi kavmine şair olmayan
Söz´ünün hükmünden ayağ göçürür
Kendi Dîvan´ına nöbet durmayan
Davasın´ cengine gölge düşürür

Dilinde arzuhal yâresi yoğ ise
Nice yazsan nafile kelamın yoktur
Şahmeran kal´asında burcun yoğ ise
Zulmün karşısında müddetin yoktur

Çilenin tansığına ermiş olmayan
Gönlünü sevdaya dergâh tutmayan
El yazısında kandil yakmayan
Hayatın´ kitabından sayfa düşürür

Kalbine kasr kurmamış isen
Asrına eşkıya olmamış isen
Serez çarşısında durmamış isen
Kendine çıkacak bir yolun yoktur

Çile olmaktan çıkınca emek
Harami mülküne bitince hürmet
Hakikat olunca zulümsüz sevmek
Benim de bir sözüm kalır kasr üzerinde