Bu kitap, araştırmacı-yazar Necmettin Türinayın, kültür, dil ve sanata dair makalelerinden oluşmaktadır.
Yazar, bu makalelerinde, geçmişten geleceğe bir köprü kurmaya çalışır. Tanzimat nesillerinden Servet-i Fünuna, Fecr-i Atiye, hatta Yahya Kemal veya Ahmet Haşime kadar bir bir gözden geçirir.
Yazar, bu kitapta genellikle edebiyat ve fikir cereyanlarının ve tabii bu cereyanlara mensup öncü kadroların, varoluş gerekçelerini gizli/açık bir devam fikrinden almadıkları sonucuna ulaşır ve edebiyat eleştirmeninin, ortaya çıkan bir eseri, bilinen bir sanatkârı veya edebi hareketliliği; kendisiyle sınırlı bir hadise olarak düşünmeden daima kaçınması gerektiğini belirtir.