Halil Cibran ile birlikte Amerika´daki Kalem Birliği adlı Edebiyat derneği´nde edebi çalışmalar yapan Mihail Nuayme Arap Göçmen Edebiyatı´nın en önemli isimlerinden biridir.
Öykü alanında bu eserle zirveye çıkan ve kendisine haklı olarak Arapların Maupassantı dedirten yazar, öykülerinde batılılaşma sorununu, geleneksel değerler ile modern değerler arasındaki çatışmayı, doğu toplumlarında sık sık karşılaşılmakta olan kız çocuğunun/kadının aşağılanmasının ne kadar insanlık dışı bir düşünce olduğunu, zengin bir insanın aradığı mutluluğu bir türlü bulamayışını, doğu toplumunun çocuğu olmayan bir kadına bakış açısını ve kadının ızdırapları ve nihayet acı sonunu derin psikolojik tahlil ve tasvirlerle ortaya koymaktadır.