Köküm Sivas'ın Şarkışla ilçesinde. Çağdaş şiir adını taktığımız kent şiirinden önce halk şiiriyle tanıştım. Pir Sultan, Kemter Baba, Aşık Veli, Ürfani, Ruhsati, Mesleki, Feryadi, Serdari, Ali İzzet, Talibi Çoşkun ve Aşık Veysel gibi ozanları yetiştiren bir toprağın insanıyım. Aşıklık ve ozanlık mayamda var. Yetiştiğim topraklarda analar beşikleri ağıtlarla ve türkülerle salar. Ezgilerle boy atarız. Ve büyüdüğümüzde, bir gün, biz de kucağımızda, kollarımızda bebe gibi sazı sallar, yaylarız. Erginlik çağımdan beri saz kucağımda. Bazı duygular çağdaş şiir dediğimiz kent şiiriyle, bazı duygular ise halk şiiriyle gelir bana Çağdaş şiir, kökü dışarıda olduğu için mi bilmem, beni yorar, üstlerinde uzun uzun, bazen birkaç yıl bile çalışırım. Halk şiirlerim, bu ölçülü, uyaklı, disiplinli dostlarım, belki de anam beşiğimi onlarla salladığından, olgunlaşmış gelirler. Sade halleriyle kağıda aktarırım. Bu kitapta sade insanın sesi var.