Çağdaş Kentbilim´in, başka bilim dallarından daha yeni olması ve ülkemizde de 50 yıldan daha uzun bir geçmişi bulunmaması, denilebilir ki, onu, Batı kaynaklı sözcük ve terimlerle kirlenmekten bir ölçüde korumuştur. Ama yine de, bu uğraşı ve bilim dalının, Cumhuriyet´in kuruluş yıllarından bu yana, yabancı uzmanların etkilerine açık bulundurulması sonucunda, özellikle Fransız sözcük ve terimlerin etki alanı dışında kalamamıştır. Bilim dilindeki kirlenmeye katkıda bulunan bir etmen olan yabancı dilde ve özellikle İngilizce öğretim yapan yüksek öğrenim kurumlarının çoğalması, bu durumdaki öğretim üyesi ve öğrencilerden bir bölümünün, Türkçe ile uzaktan yakından ilgisi bulunmayan bir dil geliştirmekte oldukları herkesçe biliniyor. Osmanlıca terimlerin de eklenmesiyle bir yamalı bohça görünümünü kazanmış olan Kentbilim dilini arılaştırmak, dilimizin özleştirilmesi akımını benimsemiş olanlar için önemli bir görevdir. Üniversite ve yüksek okullarımızda bu dalda yetiştirilmekte olan gençlerin ve Kentbilim uygulamacılarının; özleştirmeciliğe özenmekle birlikte, dil yetersizliğinin ve özleştirmeciliği yanlış anlamanın yol açtığı karmaşadan kurtarılmaları da kaçınılmaz bir zorunluluktur. Kentbilim Terimleri Sözlüğü, bu boşluğu, doldurmak amacıyla kaleme alınmış bulunuyor. Bu sözlük, ilk yayımlanışından 16 yıl sonra, gözden geçirilerek ve yeni terimler eklenerek basıldı.