İslam´ın miladi VII. yüzyılda Mekke´de doğmasından ve Hz. Muhammed´in (s.a.v) peygamberliğinin on ikinci yılında (m. 622) Medine´ye hicretinden sonra, yeni bir devlet ortaya çıkmış ve bu devlet, toplumsal hayatı düzenleyen hukuki faaliyetlerinde, genel olarak Kur´an´ın hükümleri ile Hz. Peygamber´in yorum ve uygulamalarını esas almıştır.

Kur´an ve sünnetin sayılı ve sınırlı naslarının, sayısız ve sınırsız hayat hadislerine uygulanması sırasında ise, İslam hukukçuları söz konusu nasların yorumlanması faaliyetine girmiş ve bu süreçte, İslam kültür ve medeniyetinin yönelişlerine etki eden çeşitli hukuk ekoleri meydana gelmiştir.
Bu ekollerinden biri de Hanbeli mezhebidir.
Elinizdeki çalışmada, III. (IX.) yüzyıldaki doğuşundan günümüze kadar, hemen hemen İslam dünyasında yaşanan bütün dini (itikadi ve fıkhi) tartışmalarda yer alan ve İslam´ın ilk üç neslinin dini anlayış ve uygulamalarına dönülmesini savunan (selefi) söylemiyle rakiplerine karşı bazan ilmi tartışma sınırlarını aşacak biçimde katı davranan Hanbeli mezhebinin tarihi gelişimi, metodolojisi ve literatürü incelenmektedir.
(Arka Kapak)