Kitap meşhur dört kaynağın, (edille-i erbaa) yani Kur´an, sünnet, icma´, ve kıyas´ın kökeni, gelişimi ve tatbiki konularını incelemektedir. Sahasında temel araştırmaların önemli parçası olması yanında, eserde alimlerin görüşlerini çok tafsilatlı bir şekilde vermekten ziyade, daha çok yoğun tarihi analizler yapmak için gayret gösterilmiştir. Bu çalışma esas olarak Malik, Ebu Yusuf, Şeybani ve Şafii´nin kitapları üzerinde yoğunlaşmıştır. Yazar İslam hukukunun dört kaynağının gelişiminin izlerini ortaya koyabilmek amacıyla, ilk dönem fıkıh risalelerinde münakaşa edildiği gibi, hukuki meselelerin eleştirel analizlerini yapmıştır.

Çalışmanın kesinlikle sağlam ve müdakkik bir ilmin ve bol dökümanın ürünü olduğu, hem orijinal kaynaklara hem de sonraki kaynaklara olan vukufiyetinde ve bilgisinden açıkça görülmektedir.
(Arka Kapak´tan)