Yazarın sözlerine bakılırsa on bir yaşında iken haftalık bir dergide gördüğü bir resim, Çar II. Nicola ve ailesinin resmi, yıllarcı belleğinden silinmemiş ve romanına esin kaynağı olmuş. O resimdeki kişilerin, özellikle zarif görünümlü ve birbirinden güzel beş günahsız gencin aynı anda kurşuna dizilmiş olduklarını öğrenmek onu yaman etkilemiş; öylesine korkunç ve insanlık dışı bir sonu hak etmek için ne yapmış olabileceklerini yıllarca düşünmüş durmuş. Böylece, kurşuna dizilmiş imparator ailesine duyduğu sevgi ve acıma duygusu, zaman içinde, Pazzi'de onların son günlerini anlatan bir roman yazma isteğine dönüşmüş...