İbn Sînâ felsefesinde metafizik tümel bir ilim. Öteki felsefî ilimler belirli varlık alanlarını çeşitli yönleriyle incelerken metafizik varlığı varlık olması bakımından konu ediniyor ve bu açıdan bakıldığında karşımıza bir ontoloji olarak çıkıyor. Bir-çok, tümel-tikel, zorunlu-mümkin... gibi genel kavramlar ise ontolojinin perspektifini oluşturuyor. Varlık konusunun zorunlu-mümkin kavramları açısından araştırılması, hem varlık hem de zorunlu kavramlarının insan aklında önsel oluşundan hareket ediyor ve bir zorunlu varlık (Vacibü'l-vücud) analizinde karar kılıyor. Filozofun İlk ve İlke Varlık (el-Evvel, el-Mebde'ü'l-Evvel, es-Sebebü'l-Evvel) dediği Kendisiyle Zorunlu olan Varlık böylece ontolojik araştırmanın merkezine yerleşmiş oluyor. Bu çalışma İbn Sînâ ontolojisinin bu anahtar terimini Tanrı ve O'nun alemle ilişkisi bağlamında ele almakta. Filozofun felsefesini yeniden keşfetme imkanı vermesi ve zorunluluk kavramı etrafındaki geleneksel tartışmaları daha belirgin kılması ise yazarının başlıca beklentisi.