Heidi aylardan beri Frankfurt`ta Sesemann`ın evinde yaşıyordu. Çok mutsuzdu, sıla özlemiyle yanıyordu. Gerçi giysilerin en güzellerini giyiyor, yemeklerin en lezzetlilerini yiyiyordu, ama yüzü her geçen gün biraz daha solgunlaşıyordu, her geçen gün biraz daha zayıflıyordu. Geceleri kocaman yatağında oradan oraya dönüp duruyor, uyandığı zaman da kimse duymasın diye kafasını yastığa gömerek sessizce ağlıyordu.