Alevilerle ilk karşılaşmamda, hemen dikkatime çarpan şey, Ali´nin kutsallaştırılması oldu. Türkiye´nin sünni bir ülke olduğunu hep işitmişimdir. Hatta bu, orada uzun süre kalışlarımda şüphe duymadığım bir gerçekti. Ve işte birden, imamiyye görünümü altında olsa da, aşırı bir şii inanış biçimi ile karşı karşıya idim. Yeniden bedenleşme inanışlarına daha az şaşırdım. Şüphesiz bu, inanışın, ussal olmaktan çok içgüdüsel biçimde ve saklı bir durumda kendi derin benliğimde de yaşıyor olmasındandı. Konu üzerinde fazla durmadım: Çünkü bizler, herbirimiz, aşılması çok güç olan ve çoğu kez uzun süren, kabul edilegelmiş fikirlerin sonuçlarıyız. Zaman boyutunun dönen bir çenber biçiminde algılanabildiğini anladığımda, ruh halimde birden bir değişme oldu ve çocukluğumdan beri bende kökleşmiş bulunan ve hiçbir deneyime dayanmayan düşünceleri aşmaya başladım. Ancak, gelişme, kendini sonradan belli etti ve ben sürekli öğrenci, sürekli araştırıcı olarak kaldım.