Ey zehirli, küçük eleştirmenler ve yazarların isteklerini olduğu kadar, buluşlarını da toz eden hainler! Şunu unutmayın: İnsanoğlu ancak bebekken bol bol güler. Yaşam merdivenini tırmandıkça bu içten gülme, yağı bitmiş kandil gibi söner. Bu da şu demektir: Neşelenmek için insanın masumiyete ve temiz kalpliliğe gereksinimi vardır. Bu özellikleri olmayan kişiler dudaklarını büzer ve sanki bir kötülüğü gizlemek istermişcesine surat asar. Onun için yalvarırım sizlere, n`olur bu kitabı bir toplum portresi olarak düşünün. Kabul edin ki, bazı sahneleri incir yaprakları ile kapatmak yazar için olanaksızdır. Ve böylesine güçlü edebi yapıtlar artık yazılmamaktadır...
-Balzac-