Dünyada, çizme sesi hep işitilmekte. İtalya`da yeni faşizmin gelişmesi, Şili`deki hükümet darbesi, İspanya`daki korkulu düşü andıran zorba yönetimin sona ermesi ve kimbilir hangi kavgalara patlayacak olan geçmişin kötü kalıntılarının temizlenmesi bizlere hep uyanık bulunma gerekliliğini göstermekte. Maria-Antonietta Macciocchi, 1975`te, Vincennes Üniversitesi`nde, faşizme ve yeni-faşizme ayrılmış bir toplu-çalışma yapmıştır. Çeşitli dallarda uzman olan daha başka üniversite öğretim üyelerini de dersine katılmaya çağırmıştır. Elinizdeki metinler, buyurgan zorba yönetimlerin halk yığınlarını uyutmak için kendilerine yoldaş ettikleri üstyapı kurumlarının kıvrımlarını aydınlatarak, kuramsal bir boşluğu doldurma ereğini gütmektedir: faşizm karşısında işçi hareketlerinin sınır ve zayıflıkları, kadına zorla benimsetilen boyuneğmenin rolü, aydınların köleleştirilmesi, sanatın, edebiyatın, sinemanın kitle propaganda araçları olarak kullanılması, cinsel yaşamın baskı altına alınması ve Yahudi düşmanlığı bunlar arasındadır. Belki de Fransa`da böyle bir denemeye ilk kez girişilmiştir ve bu girişimin karşılaştığı güçlükler, Maria-Antonietta Macciocchi`nin kalkıştığı eğitbilimsel deneyin özgünlüğünü göstermektedir.
(Arka Kapak)