Ahlaklılık kavramı (ki burada bir sistemin yapısını değil, kendisinden bir sistem kurulabilecek olan bir kavramı gösteriyor), ahlaklılığın ya ampirik ya da entelektüel nedenlere dayanmasından veya ampirik ya da entelektüel ilkelerden türetilmesinden ileri gelmektedir. Ampirik nedenler, duyularımızı tatmin ettiğin sürece, duyulardan türetilen nedenlerdir. Entelektüel nedenleri, aklın yasalarıyla edimlerimizin uyumundan türetilen ahlaklılık oluşturur. Demek ki: Ahlak sistemi ya deneysel ya da zihinseldir. Ahlak sistemi ampirik nedenlere dayanıyorsa, o zaman iç ve dış duyunun nesnelerine göre, ya iç ya da dış nedenlere daşanıyor demektir. Ahlaklılık şayet iç nedenlere dayanıyorsa, o zaman bu, ampirik sistemin ilk bölümüdür, yok dış nedenlere dayanıyorsa, o zaman da ampirik sistemin ikinci bölümüdür. Ahlaklılığın, ampirik ilkenin iç nedenlerinden türetilmesi, fiziksel ve ahlaksal olmak üzere, bir duygu biçimini alır.