On dokuzuncu yüzyılın son çeyreği ile Birinci Dünya Savaşı ve 1915 felaketi arasındaki süreç Ermeni Sorununun ve Ermenilerin Osmanlı devletiyle ilişkilerinin en çok merak edilen ve tartışılan dönemidir. Ermenilerin özellikle doğu vilayetlerinde karşı karşıya olduğu baskılar, 1878deki Berlin Kongresi ile sorunun uluslararası bir nitelik kazanması, yapılacağı vaat edilen idari reformlar meselesi, Sultan II. Abdülhamitin istibdat rejimi, Ermeni siyasi partilerinin ortaya çıkışı ve imparatorluktaki diğer muhalif gruplarla, özellikle Jöntürklerle işbirliği, 1908de II. Meşrutiyetin ilanından önceki gelişmelerden bazılarıdır. Bu kitapta yer alan iki incelemede, Ermeni siyasi partilerinin ve çeşitli Ermeni siyasi aktörlerin Meşrutiyetin ilanı öncesi ve sonrasında gösterdikleri faaliyetler, Jöntürk Devrimini gerçekleştiren İttihat ve Terakki Cemiyetiyle ilişkileri mercek altına alınıyor. Bu ilişkiler Türkiyede bugüne dek nadiren ayrıntılı inceleme konusu yapılmış ve alan çoğunlukla nesnellikten uzak indirgemeci yaklaşımlara terk edilmiştir. Bu kitapta, İttihat ve Terakki Cemiyeti ile Ermeni Siyasi Partileri Arasındaki İlişkiler başlıklı incelemesinde Arsen Avagyan, Meşrutiyetin ilanıyla birlikte Osmanlı devletinde yasal olarak faaliyet göstermeye başlayan dört Ermeni siyasi partisinin, özellikle de diğerlerine nazaran çok daha etkili olan Taşnak ve Hınçak partilerinin İttihat ve Terakki ile olan inişli çıkışlı ilişkileri üzerinde duruyor. Gaidz F. Minassian ise Birinci Dünya Savaşı Öncesinde İttihat ve Terakki Cemiyeti ile Ermeni Devrimci Federasyonu Arasındaki İlişkiler başlıklı makalesinde, 1907-1912 yılları arasında sıkı bir siyasi ittifak içerisinde olan Taşnaklar ile İttihatçıların ilişkilerinin gelişimini ve sonrasında yaşanan kopmayı derinlemesine bir analize tabi tutuyor. Okurun anlatılan döneme ve olaylara daha kolay nüfuz etmesini sağlamak amacıyla on altı sayfalık bir fotoğraf bölümüne de yer verilen Ermeniler ve İttihat ve Terakkiyi yayına Rober Koptaş hazırladı, kapak tasarımını ise Sayat Ayık üstlendi.