Ben diş hekimi - düş hekimi Yalçın Ergir.



1957 - Ankara doğmlu bir çocuğum



Memur bir babanın, öğretmen bir annenin çocuğu olarak, dadısız, kreşsiz,
kurssuz, bilgisayarsız kendim gibi özgür bir sürü çocukla Maltepe Camii
civarında sakat kalmadan büyüdüm.



Kömürlüklerin üstünde, hallaçların, bohçacıların, macuncuların arasında
internetsiz dünyaları keşfettim.



Ne bir okul servisi bildim, ne beta mikrobu ne de Anadolu Lisesi Sınavı.



Şahit oldum benden önceki kuşağın aşkına, Beatles´a, Moğollar´a, Kızılay´da
voltalara.



Umutlara, sevgilere, Zafer Celasun´a, saklambaça, plaklara, Anadol´a,
tornete, çizgili naylon topa, Camoka´ya, Teksas´a açık hava sinemalarına, frigo
buza.



Derken geldi sevda, diş hekimliği - Ortodonti, yolculuklar, yeni dostlar, düş
hekimliği, yazılar yazılar...



Şİmdilerde hala tren raylarının üzerinde para eziyor, çok uzaklarda olmayan
küçük mutlulukları keşfetmeye çalışıyor



ve bir okyanusa ilk kulaçlarımı atıyorum.