1964`te, ABD hükümetinin Şili seçimlerinde kendi kayırdığı adayı seçtirmek için kişi başına harcadığı para, o yıl ABD`deki başkanlık seçimlerinde iki adayın birden (Johnson ve Goldwater) harcadığından daha fazlaydı.
-ABD`li kuvvetler 1945`te Kore`ye girdiğinde, Japon faşist polisini ve onlarla Japon işgali sırasında işbirliği yapmış Korelileri kullanarak amansız bir baskı başlattı. Kore Savaşı`ndan önce Güney Kore`de 100.000 kadar insan öldürüldü.
-Siyahilerle beyazlar arasındaki çoğu fark aslında sınıf farkıdır, yoksul ve zengin beyazların arasındaki uçurum da çok büyüktür. Fakat ABD`de sınıf üzerine konuşmaya izin yoktur. Bu sözcüğü kullandığınız anda herkes bir fena olur.
-II. Dünya Savaşı`ndan sonra çok sayıda Nazi, çoğunlukla Vatikan`ın ve faşist rahiplerin yardımıyla Latin Amerika`ya kaçırıldı. Genellikle çok açık bir şekilde Üçüncü Reich örneğine dayanan ABD destekli polis devletlerinde askeri danışman oldular ve bölgedeki köylülere Gestapo icadı işkence tekniklerini öğrettiler.
-James Madison hükümetin birincil hedefinin varlıklı azınlığı çoğunluğa karşı korumak olduğuna inanıyordu. Meslektaşı John Jay`in de bayılarak söylediği gibi ülkenin sahibi olanların ülkeyi yönetmesi gerekir.
-Yatırımın olabildiğince risksiz olması gerekir. Hiçbir şirket serbest piyasayı istemez. Onların istediği şey güçtür.
-Halkın istediğine siyaseten gerçekçilik dışı deniyor. Kendi dilimize çevirirsek, iktidar ve imtiyazın ona karşı olduğu anlamına gelir bu.
-İş dünyasının idare ettiği, işportacı bir toplumda yaşıyoruz, temel değeri hilekârlık olan bir toplum.