Denemeyi deniyorum.
Türkçede. Yaşayışımda. Benden önce onu denemişlerle. Şimdi deneyenlerle. İleride deneyeceklerle.
Yaşayışımdan başka neyim olabilir denememde? Kitaplardan kırptıklarımı nasıl deneyebilirim, yaşayışımda kullanmadan? Ve, bir insana baktığımda, gözlüğümün merceğinde olmayanı tutar da nasıl denememe kapatabilirim?
Ansiklopedik bilgi yığınaklarına, kaygılarım olmayan, tadamadığım, damgamı vuramadığım, kuşanamadığım, eskitemediklerime nasıl deneme diyebilirim?
Denemem benim resmimdir, ardımda Türkiye hatırası. Yaşayışımın anlamı varsa, başkalarının yaşayışına katkısı varsa, onların tepkisini duyuyorsam, değiştirmeye yoruluyorsam, deniyorum. Kendim için, kendimi denememle, nasıl deneyebilirim? Ancak edebiyatı kullanabilenler yapabilir bunu.