Montaigne’nin “Denemeleri” geniş bir öz anlatımdır aslında. Kendi türünde yazılmış eşsiz bir yapıttır. Montaigne zamanın akış çizgisini izlemez, hangi olgunun hangisinden geldiğini söylemez, kendisini zamansız bir çerçeve içinde ortaya sermektedir amacı. Montaigne zoru dener ve bölük pörçük alıntılarla insanın özünü oluşturmaya çalışır, değişmez bir varlık olarak görmez insanı doğadan süregelen değişimi insana yansıtır, çevresinde gelişen olaylar değil kendi benliğidir önemli olan.
Montaigne yeni bir yöntem denemektedir ve bunu da pek çok kez tekrarlamıştır. Dostlarına ve yakınlarına bir anı bırakmak istemiştir. Kendi profilini çizmek için bir sınama yapar, yeni bir terim kazanır edebiyat dünyası: Deneme... Böylece çeşitli konular ve durumlar karşısında tepkilerini ölçecektir insanların. Eğitim ve arkadaşlığı deşer, yargılarımızın belirsizliği gözler önüne serilir, öğretmenler ve yamyamlık üzerine de bütün olarak başına buyruk görünen düşünceler geliştirir. Aslında kendisinin ve kendi düşüncelerinin sınanmasını yapar bir anlamda. Hangi düşüncelerinin kalıcı hangilerinin geçici olduğunu görmek ister. Kendine özgü bilgelik tarzıyla yaşamının ve çağının kendine özgü profili çıkar ortaya; dinsel çekişmeler, acımasız iç savaşlar...