Anayasalar, hukuka uygun bir devlet yönetiminin temel ilkelerini göstererek vatandaşların hak ve hürriyetlerini güvenceye alan toplumsal sözleşmelerdir. Türkiye´de anayasa hazırlama işi, merkezi iktidarın elinde tutan bürokrat-yönetici kadroların ayrıcalığı olarak kaldı ve başka kesimlerin katılımına izin verilmedi.Kendilerini devletin ve rejimin gerçek sahibi olarak gören bu kadrolar, halkı denetim altında tutulacak potansiyel bir tehlike ve değiştirilmesi gereken cahil bir yığın olarak gördüler.
(Arka Kapak)