İsmet Kemal Karadayı bu kitabında, 160 deneme ile okurları düşünce ummanında sık ve kısa gezintilere çıkarıyor. Ben insanım, tek dalda tünemiş sayrıkuş gibi değil, canlı devingen, özgür kuşlar gibiyim. Daldan dala konmak, bulutlarla yarışmak isterim diyen Karadayı´dan birkaç söz!..

Düşünüyorum, öyleyse varım demiş Dercartes.

Bence insanı hayvandan ayıran özelliklerin başında, düşünce ile birlikte, üretim, onur ve utanç vardır. Zamanlarını boşa harcamamış olanlar, asıl boş kaldıkları zaman yorulurlar. Fırsat düşkünü olanların, fırsat eşitliği´nden yararlanmaya hakları yoktur.

Azrail, aspirinci doktor´ların reçetelerini eczacılardan daha çabuk okur.

Yalanın ve yanlışın apıştırıp bıraktığı insanlar, başları sıkışınca yapış yapış olurlar.

Işığın ışığa karşı duruşu yol şaşırtır. Dinlenmesini bilmeyen, yorulmayı başaramaz.

Sora sora var olma´yı beceremeyen insan, yok´luğunun nedenini ona buna sorar.

Tek başına bir şey olunuyorsa, iki şey yok demektir.