...Bektaş´ın mimari çabası, sonuçta çok radikal bir biçimde temel Modernist paradigmalara yönelik kesin bir vukufave katılıma dönüşür. Zaten, Yeni-Atatürkçülük´le Harbernas´ın tanımladığı biçimiyle Modern´in uzlaşmasından daha doğal hiçbir şey olmamalıydı; gerçekte, her ikisi de birer ´modernlik projesi´ olduğuna göre, bunların birgün gelip Türk mimarlık düşüncesinde kesişmesi de aynı oranda kaçınılmazdı...