Söylenmemiş sözlerdi dinlediklerim. Sese ve söze dökülmemişlerdi, kimseler işitmiyordu bu yüzden. Bıraksam kayıp düşecekler, silinip gideceklerdi. Yazı tuttu ellerinden, kaybolmasınlar diye.
Ben sadece yazdım, yaşayanlar onlardı...
Adları bile gerçek değil, ama hikâyeleri gerçek...
Bir gün yolunuz kesişir belki bazılarıyla, umutlarından ve yüreklerinden bir kıvılcım düşer kendi yolunuza...
Belki aydınlanır yolunuz...
Öyle ya hiçbir şey sebepsiz ve gereksiz değildir...
Bu kitabı tutuyorsanız elinizde, vardır bir hikmeti...
O hâlde fazla söze ne hacet.
Sevgiyle kalın, aydınlık olsun yolunuz...