İçimizdeki Maymun'da insan doğası hakkındaki önyargıları altüst eden De Waal, bu kez gözlemlerini evrimci biyoloji ve ahlak felsefesi bağlamına taşıyarak eşsiz bir argüman inşa ediyor. İnsan ahlakı denilen şeyin gökten zembille inmediğini, içten geldiğini savunuyor: Ahlaki davranış ne dinle başlamıştır, ne de dinle biter; evrimin ürünüdür.

Hayvanlarla aramızdaki bağlar üzerinde duran De Waal, ahlakımızı aşağıdan yukarı doğru açıklamaya çalışıyor. Dinin ahlak üzerindeki rolünün sonradan gelen bir rol olduğunu, işbirliği ve empati gibi doğal içgüdülerimize ek olarak ortaya çıktığını öne sürüyor. Ve bu bağlamda, günümüzde dinin toplumun işleyişi açısından nasıl bir rol oynadığını sorguluyor.