Küçük, tozlu bir köyün kenarında kocaman bir bağ varmış. Bu bağ çok bakımlıymış ve
içinde çeşit çeşit meyve ağaçları bulunuyormuş.
Bağ o kadar büyükmüş ve içinde o kadar çok ağaç varmış ki, bir ucundan bakıldığında öteki ucu
görünmüyormuş, dürbünle bakılsa bile görmek olanaksızmış. Bu bağda yan yana iki şeftali
ağacı varmış, biri ötekinden daha genç ve daha ufakmış. Büyük ağaç her yıl güzel, iri, pembe
şeftaliler verirmiş. Bu meyveler öyle güzelmişler ki insan yemeye kıyamazmış onları. Öbür,
küçük ağaçta her yıl bin tane çiçek açarmış ama bir tek şeftali bile yetişmezmiş. Talihsiz bir
ağaçmış bu, ya çiçekleri dökülürmüş, ya da şeftaliler daha hamken kuruyup dallardan yere
düşermiş. Bahçıvan küçük ağacında meyve vermesi için elinden geleni yapmış ama değişen bir
şey olmamış.
Sonra bir gün...