Başındayız biliyorum, sonu da yok bu yolculuğun.
Nöbet sırası bizdeymiş gibi geldi bana.
Çünkü gördüm ki en çorak toprakta biten ayrıkotu bile
bir şeyler aktarmakta kuşağına...
Dane vermeden gitmek bize yakışmaz,
haksızlık olurdu ustalara...
Boşuna mı çekilmişti bunca emek, bunca hasret?
Danelerden biriysek, kendi çapımızda bir tomurcuk da
biz vermeliydik...
Öykülerimizi anlatırken sizi sıkmadan
mesajlar iletmeliydik satır aralarında.
Çünkü gökten düşen elma kalmadı.
Hepsini bölüştüler çoktan...
Yaşadığımız hiç bir olay yeni değil.
Nedenleri, sonuçlarından daha eski.
O gün anlattıklarımızı duymazlıktan,
görmezlikten gelenler, sorumluluklarını çoktan unuttular.
Onlar şimdi şikayetçi.
Benim yolum, ´80 kuşağı´ndan bir kesit aslında.
Yolun, sadece adı benim.
Hepimiz aynı yoldaydık oysa...