Şiirinin tok çağrısı hiç eksilmedi yaşamdan ama, bu ara, sesini daha bir toplamayı, daha duyulur bir yerden yükseltmeyi gereksindiğini söylemek yerinde olsa gerek!

Tek tek göğüs kafeslerinin, tek bir sesi çıkarmasını söylemiyor bu çağrı elbet. Bu değil elbet, hiç değil! Ama ister tepede isterse eteklerde olunsun, bu toprağı, onun tüm ufuklarını tutan, insanın da mutlak yankısı olan, orda burda küllenip kalmayan seslerden yaşamda izler bırakmak: Bu sesi alacak, bu izleri yaşamın mekiklerinde günlük çabasında yeniden dokuyacak insanda! ..

-Seyyit Nezir-