Stefan Zweig`ın başyapıtı olan son eseri Balzac bir saygı duruşudur. İnsanlığın yıldızının parladığı an anlatılır burada ve böylece de insanlığın kendisi: Yaşanmış, katlanılmış, yazılmış bir İnsanlık Komedyası. Balzac, yalnızca büyük bir örneğe duyulan bir hayranlık ifadesi değil, dehanın küçük büyük zayıflıklarına, çabalarına ve çalışmasına, yaratma mücadelesine ve meydan okuyuşuna değinen bir romandır aynı zamanda. Bir solukta bitirilse de dönüp bir daha okunmalıdır, çünkü her okumada yeni bir şey öğrenilecektir: Toplumsal bağlamı içinde bir insan, bir yazar, kendisini içinde yaşadığı topluma kabul ettirmeye çalışan bir öncü, günlük dertlerle baş etmeye çalışan bir deha.
Stefan Zweig, Balzac`ıyla bu büyük yazarın eserlerini bir kere daha okumak için bir fırsat sunuyor.