Ayrılmak.... Günün birinde adam her zamanki gibi kadının eline uzanır, parmaklarını yakalayamaz. Motosikletle giderler, kadın adamın beline sarılmaz. Kadının gülüşü, tebessümleri artık adama yönelik değildir. Adam kadını anlamak ister, anlayamaz. Beklemek zorundadır, bekleyemez. Kadının cevaplamayı istemediği pek çok soru sorar. Kadın birtakım cevaplar verir. Bunun bir yararı olmaz. Kadın adamı hâlâ sevdiğini söylemektedir. Ama onsuz bir hayata ihtiyacı vardır. Adam tepki gösterir. Yaklaşan değişikliğin kendine de özgürlük getireceğine kendini ikna etmeye çabalar. Kadından vazgeçemez. Açmaza beraberce düşürler, ayrı ayrı debelenirler. Arkadaşlarına koşarlar. Ve hepsinin başından benzer hikâyeler geçtiğini öğrenirler. Bazıları işin içinden çıkabilmiş, bazıları becerememeştir. Adam çıkışsızlığı fark edip öfkelenir.